Polana w lesie

Ambrosie

Siada znów pod drzewem i wpatuje się w rożne osoby znajdujace sie w lesie

Nightwish

Zaśmiała się szyderczo ale i spojrzała porozumiewawczo na Shar.

"Niech bedzie... to i tak przeszłość..." - rzekła zachowując pozorną obojętność i zrobiła miejsce na gałezi dla Shar - "Zapraszam zatem na gałąź. Chyba nie chcesz bym opowiadała ci taką historię z góry co?" - uśmiechnęła się kpiąco i zachęcała ją spojrzeniem by dołączyła.

Sharkrish

Sp0ojżął wzrokeim bez emocji. Szybko wsięła się na gałąź, usiadła koło niej i oczekiwała na "historyjke"

Ambrosie

wstała i poszła gdzieś..nik nie wie dokładnie gdzie..Nawet ona.

Nightwish

Oparła się wygodnie o korę drzewa i spoglądała na nią bez emocji.

"Dobrze, zatem posłuchaj." - rzekła spokojnym głosem.

"Za życia miałam piękne marzenie... marzenie na Raj... pośród Anielskich Churów śpiewających na cześć swego Stwórcy. Ale szybko okazało się, ze nie wytrwałam w swoim postanowieniu. Pojawiła się bowiem gotyckie stowarzyszenie, zwane Dziećmi Nocy. Trafiłam tam zupełnie przypadkowo i poznałam nowe terminy, które mnie zaciekawiły bardziej niż się spodziewałam... samotnośc, uroki śmierci, zjawiska paranormalne, magia grobowców i katakumb przyciągała mnie jak magnes. Oni wydawali się być tacy jak ja... porozumiewaliśmy się nawet samym spojrzeniem. Należałam bowiem wcześniej do ludzi bardzo samotnych i znudzonych szarym, monotonnym życiem. Chciałam odnaleźć swe szczęście ale nie mogłam... teraz wiem, że je utraciłam... poznałam odpowiedź w dniu swojego Sądu Ostatecznego..." - westchnęła, a jej skrzydła zadrżały lekko.

"Zostałam zamordowana na terenie pewnego cmentarza w nocy, gdy księżyc ukazywał pełnię... Dzieci Nocy dokończyły moją mroczną egzystencję ziemską... dlatego, że chciałam od nich odejść i zacząć... jak to się mówi... od początku> Niestety nie było mi to dane. Wbili mi sztylet w serce i tak moje żałosne życie ziemskie się skończyło." - uśmiechnęła się szyderczo i splunęła na ziemię.

"Następnie ujrzałam ciemny tunel... na końcu był płomyk światła, który powiększał się w miarę jak sunęłam do przodu. Przy wejściu stał mój Anioł Stróż - Marius, który opiekował się mną za życia... a raczej próbował" - spuściła wzrok - " Stwórca otworzył Księgę Umarłych i przeczytał me imię... ukazał mi całe moje życie przed oczami... i już wiedziałam, że godna nie jestem... ponoć taki los był mi z góry zapisany..." - odgarnęła czarne włosy z twarzy - "Marius - mój własny Anioł Struż strącił mnie w głębię Otchłani... groził mi tym Świętym Mieczem, który widzisz teraz tutaj" - pokazała srebrny miecz, na którym znajdowało się imię MARIUS. Obok znajdował się napis wyryty gotycką czcionką NIGHTWISH - " Ten miecz to pamiątka, a zarazem przekleństwo przypominająca mi bezkońca to co straciłam na zawsze..." - westchnęła - "Teraz jestem tutaj i żyję tak jak teraz... nie ma już sensu się zmieniać, bo po co? Mój los jest przypieczętowany" - skończyła i popatrzyła na nią okazując z pozoru obojętność ale można wyczytać z jej twarzy wielkie cierpienie.

Sharkrish

Spojżała dziwnie na trawe pod ich stpami próbując to wszystko sobie ułożyć w głowie
-Czegoś nie rozmumiem... to dlavczego jesteś aniołem, upadłym bo upadłym ale aniołem... czy nie powinnaś być potępionym?

Nightwish

"Potępionym... też do końca nie rozumiem tego wyroku. Może dlatego, że od zawsze gardziłam Szatanem i nie czciłam go... teraz gdybym go spotkała pewnie naplułabym mu prosto w twarz" - zaśmiała się szyderczo.

Sharkrish

- Odważna jesteś "kochana", Szatan jednak poklepał by cię po tych czarnych skrzydłach i zaprosił do baru

Nightwish

Prychnęła pogardliwie.

"Nie sądzę... mam coś czego on nienawidzi... ta Święta broń" - spojrzała na miecz i pogładziła delikatnie napis Anioła Stróża - "Myślę, że pozwolił mi ją wyrwać sobie... to nie było przypadkowe... nie mogło być" - westchnęła, a po policzku popłynęła jedna krwawa łza. Nightwish zamyśliła się głęboko spoglądając na imię wyryte na mieczu.

Sharkrish

- Co sugerujesz?- opzwoliła by ta mówiła dalej

Nightwish

Przez chwilę milczała skupiona na własnych myślach po chwili jednak otrząsnęła się i spojrzała bez emocji na Shar.

"Że Stwórca wydał słuszny wyrok... znacznie gorszy od piekła... coś od czego się nigdy nie uwolnię... możesz mnie nie zrozumieć... nie zdziwiłabym się" - westchnęła i spuściła wzrok.

Sharkrish

- I zapewne nie dane mi będzie tego zrozumieć, przynajmniej teraz... ale mówisz o tym mieczu, czy o całym przekleństwie nieśmiertelności?

Nightwish

Westchnęła i postanowiła ciągnąć dalej.

"Bo widzisz ten miecz... przypomina mi kim mogłam być i z kim... ja byłam tak blisko... bardzo blisko... Wiecznego Szczęścia w Raju z tym, który mnie kochał" - spuściła głowę - "A ja byłam ślepa na jego znaki... głucha na jego krzyk... " - urwała ocierając twarz rękawem

Hades

Na upadłą anielicę i wampirzycę wbiegł dużych rozmiarów wilk i zaczął szczekać radośnie, po czym obkręcać sie zachęcając do zabawy

Sharkrish

W końcu załapała... nie dała tego po sobie poznać, ale wiedziała teraz o co jej chodziło. Gdy chciała coś powiedzieć na polane przybiegł kudłaty stwór. Shar miała ochote go sklnąć, ale cos jej nie pozwoliło. Gapiłą się więc na niego pusto

	Forum SkyLand Strona Główna -> Wieczny Las	Wszystkie czasy w strefie EET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 9, 10, 11 Następny
Strona 6 z 11